Geef ondernemers de ruimte, zeiden de vrijemarktdenkers. En flexibiliseer de arbeidsmarkt zodat er zo veel mogelijk mensen uit de uitkering in een baan terechtkomen. Naast de exorbitante zelfverrijking van managers en aandeelhouders kreeg het Nederland van de neoliberalen te maken met een fenomeen dat we altijd als typisch Amerikaans hebben beschouwd: werkende armen. Zelfstandigen zonder personeel (zzp’ers), alleenstaande moeders, laagopgeleiden, immigranten, mensen boven de 35 en mensen met een slechte gezondheid. In de schoonmaaksector, de kastuinbouw, de vleesverwerkende industrie, de catering, de beveiligingsindustrie en in voorheen beschermde, respectabele branches als de postbezorging en de thuiszorg werken zo’n 250.000 tot 300.000 mensen tegen een salaris waar ze niet van rond kunnen komen, en onder beroerde omstandigheden. We weten het niet eens, want die geïsoleerde groep werknemers heeft nauwelijks nog contact met de middenklasse.
In Voor jou tien anderen betoogt publicist Will Tinnemans dat wij allemaal gebaat zijn bij een welvarende, eerlijke en stabiele samenleving, maar dat die samenleving in gevaar is, nu een aanzienlijke groep mensen tot speelbal is gemaakt van het vrijemarktdenken.