Xeno weet niet beter dan dat hij voor zijn moeder en jonge broertje en zusje moet zorgen. Het is niet iets waar hij bewust voor kiest, het is gewoon zoals het is. Toch begint hij steeds meer in te zien dat alles wat hij doet, de situatie niet beter maakt. Zelfs niet nadat hij alles heeft opgeofferd om zijn familie te helpen.
Drie jaar na die ene dramatische avond, ziet het ernaar uit dat Xeno’s veroordeling wordt omgezet in een voorwaardelijke straf, maar de boeien om zijn polsen zitten strakker dan ooit. De familie waarin hij geloofde, glipt als los zand door zijn vingers, en de liefde van zijn leven durft hij nog steeds niet in de ogen te kijken. Bang dat zijn opoffering dan voor niets is geweest.
Tot zijn broertje hem dwingt een definitieve keuze te maken, met gevaar voor zijn eigen leven en dat van de man van wie hij houdt.