Vreemden voor onszelf is een zeldzaam goed geschreven, intelligente en diepgravende kijk op menselijke pogingen om te begrijpen wie we zijn in tijden van psychische nood en crisis. New Yorkerjournaliste
Rachel Aviv volgt mensen met een stoornis die tegen de grenzen van psychiatrische verklaringen aanlopen. Hun diagnose geeft hun ervaringen een naam, maar drukt ook een ferm stempel op hun identiteit en positie in de maatschappij. Met empathie en een haarscherp oog voor sociale en culturele factoren beschrijft Aviv onder meer een Indiase vrouw die haar toevlucht zoekt tot religie, een Amerikaanse vrouw die herstelt van een psychose en hoopt de liefde van haar kinderen te herwinnen, een man die het tot zijn levensdoel gemaakt heeft wraak te nemen op zijn psychoanalytici en een jonge vrouw die na tien jaar besluit te stoppen met medicatie omdat ze niet weet wie ze is zonder. Aviv is, mede door haar eigen ervaring, in staat nieuwe vensters te openen in ons denken over psychische stoornissen. Vreemden voor onszelf werd zeer lovend ontvangen en dat is terecht: het is een getuigenis aan de veerkracht en ontvankelijkheid van de menselijke geest die je na lezing nog lang bijblijft.
Rachel Aviv volgt mensen met een stoornis die tegen de grenzen van psychiatrische verklaringen aanlopen. Hun diagnose geeft hun ervaringen een naam, maar drukt ook een ferm stempel op hun identiteit en positie in de maatschappij. Met empathie en een haarscherp oog voor sociale en culturele factoren beschrijft Aviv onder meer een Indiase vrouw die haar toevlucht zoekt tot religie, een Amerikaanse vrouw die herstelt van een psychose en hoopt de liefde van haar kinderen te herwinnen, een man die het tot zijn levensdoel gemaakt heeft wraak te nemen op zijn psychoanalytici en een jonge vrouw die na tien jaar besluit te stoppen met medicatie omdat ze niet weet wie ze is zonder. Aviv is, mede door haar eigen ervaring, in staat nieuwe vensters te openen in ons denken over psychische stoornissen. Vreemden voor onszelf werd zeer lovend ontvangen en dat is terecht: het is een getuigenis aan de veerkracht en ontvankelijkheid van de menselijke geest die je na lezing nog lang bijblijft.
