In de verfilmde en met de Jan Campertprijs bekroonde roman 'Vroeger is dood' herinnert Inez van Dullemen zich de laatste jaren van haar ouders, die bepaald werden door lichamelijke en geestelijke aftakeling. 'Genadeloos, maar met veel liefde', noemde Hans Warren destijds de manier waarop Van Dullemen het gehele proces beschreef. De vader en de moeder brengen hun laatste maanden in afzonderlijke huizen door. De dochter wil weten, ervaren, doordringen zolang het nog kan. Ze probeert deze laatste momenten zo bewust mogelijk mee te maken.
'Een ezeldroom' is complementair aan het liefdevolle verhaal over de dood van de ouders. In deze roman gaat het juist over het leven en over vitaliteit. 'Een ezeldroom' is het relaas van het gevecht met het bijna door de natuur overmeesterde huis, een relaas vol humor en opgewekte levendigheid,' aldus Willem Brandt destijds in het 'Goois Nieuwsblad'.