De zeven verhalen uit Vulkanen vanaf zee laten zich lezen als één lange speurtocht naar merkwaardige hartstochten en verborgen angsten, waarbij Jan Brokken steeds weer op het raadselachtige van de liefde stuit.
Zoals gewoonlijk laat hij zijn verhalen tegen een concrete en nauwkeurig beschreven achtergrond spelen, maar waar ze zich ook bevinden, in Afrika of in Rusland, op zee of in een Hollands dorp, zijn personages zitten allemaal vast in hun verleden. Het is alsof hij zich aan die figuren spiegelt, want ook in zijn meer autobiografische verhalen komt Jan Brokken tot de slotsom dat niets werkelijk voorbij gaat.
