Op een dag ziet Sam een loslopende poes. Hij is bezorgd dat de poes ook een ongeluk krijgt en loopt haar achterna. Zo komt hij bij Wiwi terecht, een oudere dame met karakter. Zij heeft een drumstel in haar huis staan. Sam mag van haar op het drumstel spelen en zelfs terugkomen om van Wiwi drumles te krijgen. Elke week leert Sam meer ritmes en door het plezier dat ze samen beleven, vindt hij zijn zelfvertrouwen weer terug.
'We gaan,' zegt Wiwi. Ze pakt mijn hoofd vast en geeft een kus op mijn haren.'Je bent een sterk kind, onthoud dat goed. Beresterk.' Ik weet niet zo goed wat ik zeggen moet. 'U ook,' zeg ik maar.
'Ze knikt. 'Ja, ik ook.'