Jan Smit (1931) heeft na de Tweede Wereldoorlog veel nieuwe landgenoten zien komen meegenieten van hetgeen onze voorouders hebben opgebouwd. Het doet hem nu verdriet te zien dat een aantal van die nieuwkomers bezig is het land naar de bliksem te helpen.
In een reeks korte verhalen geeft Jan zijn visie op recente discussies rondom de gekleurde medemens, Zwarte Piet, de vluchtelingenproblematiek, het oprukkende populisme in de politiek, fileleed, de pensioenvoorziening, het koningshuis en vele andere thema's.
Steeds komt Jan tot de conclusie dat hij zich als oude Nederlander maar weer aan zal moeten passen.
In een reeks korte verhalen geeft Jan zijn visie op recente discussies rondom de gekleurde medemens, Zwarte Piet, de vluchtelingenproblematiek, het oprukkende populisme in de politiek, fileleed, de pensioenvoorziening, het koningshuis en vele andere thema's.
Steeds komt Jan tot de conclusie dat hij zich als oude Nederlander maar weer aan zal moeten passen.
