Het is dit jaar tweehonderd jaar geleden, dat Napoléon met een bescheiden legertje begin maart 1815 aan land ging in de golf van Juan, niet ver bij Cannes vandaan. Na een verblijf van een klein jaar verliet de keizer zijn ballingsoord Elba, omdat hij zijn kans schoon zag de macht weer te herpakken. Zo begon voor Frankrijk de periode die de "honderd dagen" wordt genoemd. Het zou echter niet lang duren alvorens de keizer de wapens opnieuw diende op te nemen. De grootmachten: Engeland, Pruissen, Rusland en Oostenrijk-Hongarije — tezamen op het congres van Wenen — kwamen direct in actie en verklaarden Napoléon vogelvrij; het zou een strijd tot het bittere einde worden. Vanuit verschillende windstreken marcheerden geallieerde legers richting het vaderland. De keizer besloot een stoutmoedig plan ten uitvoer te brengen, waarbij de gecombineerde Engelse en Pruisische troepenmacht in de Zuidelijke Nederlanden zou worden vernietigd. Dit boekje geeft een beknopt verslag van deze vierdaagse veldtocht en beoogt antwoord te geven op de vraag, waarom Napoléon de slag bij Waterloo verloor; een keerpunt in de wereldgeschiedenis.
