Toch voelt het vreemd.
Ik ben altijd een Parker-man geweest. Misschien dat de liefde voor pennen van vader op zoon gaat; mijn vader was ook een Parker-man. Cross, Waterman, Sheaffer, het kwam er bij ons thuis niet in. Montblanc al helemaal niet - te duur.
Nu heb ik er een.
Ben ik overspelig.
Van het kopen van een nieuwe pen of sokken tot het aanschaffen van een auto: Martin Bril schreef erover. Al deze verhalen zijn nu verzameld in Wat een man nodig heeft. Verwonderd als een kind en tegelijkertijd vol zelfkritiek toetste hij elke nieuwe aankoop aan de wetten van zijn wereld. Het zijn vooral de typische mannendingen waar het om gaat - spullen van statuur en formaat of juist voorwerpen die in de vergetelheid dreigen te raken. Vuur, wijn, een baard of oesters: het is alles wat een man nodig heeft.
Maar het gaat ook om een kwalitatief goed overhemd dat zo mooi slijt dat de gaten de kwaliteit van de stof benadrukken of om zo genieten van je auto dat je hem zelfs onder een viaduct wilt gaan staan poetsen. Hier de kunst van het leven in zien - dat is Martin Bril.
Toch zal ik ook dit jaar weer een enorm vuur stoken, want er gaat toch werkelijk niets boven in een korte broek en zwetend en zwart van het roet over je eigen erf hollen, terwijl je eigen rook in machtige pluimen naar de hemel opstijgt. Ik bedoel: op zulke momenten voelt een man zich pas een man.
Martin Bril (1959-2009) schreef jarenlang een van de meest gelezen columns in Nederland, eerst in Het Parool en vanaf 2001 ook in de Volkskrant. In Vrij Nederland schreef hij het wekelijkse feuilleton 'Evelien', waarvan tevens een succesvolle televisieserie werd gemaakt. Bril publiceerde tientallen boeken die steevast uitgroeiden tot bestsellers.