“Een harde plons. In mijn hoofd waarschijnlijk harder dan in werkelijkheid te horen. Het water spat hoog op. Ik voel de druppels op mijn benen. Een eend klapwiekt luid snaterend het water uit. In het halfduister scheert hij langs me heen. Ontzet staar ik naar het water, mijn ene hand voor mijn mond geslagen, terwijl ik in de andere nog steeds het busje haarspray vasthoud”.
“Water en wolfskers leest als een snelstromende rivier. Spannend tot de laatste zin. Absolute afrader voor lezers met zwakke zenuwen!”
Hetty Kleinloog, toneel - en romanschrijver van o.a. Volle kracht en Volle bloei.