In 2007 maakte toenmalig minister voor Wonen, Wijken en Integratie Ella Vogelaar het Actieplan Krachtwijken bekend. Dat beoogde in tien jaar tijd markante verbetering te bereiken in veertig achterstandswijken op het gebied van wonen, werken, leren en opgroeien, integreren en veiligheid. In deze publicatie leest u eerst hoe het de bewoners van de aandachtswijken sociaal-economisch is vergaan. Zijn er kansen voor sociale stijging? In hoeverre kampen de wijken met selectieve migratie: lage inkomens die instromen en hogere inkomens die uitstromen?
Het meest benieuwd waren we naar de effectiviteit van het krachtwijkenbeleid om de leefbaarheid, veiligheid en sociaal-economische positie van de veertig aandachtswijken te verbeteren. Die werd geƫvalueerd met een quasi-experimentele onderzoeksopzet. Afzonderlijk toetsten wij de effectiviteit van de wijkinterventies herstructurering, de verkoop van sociale huurwoningen en een pakket sociale maatregelen. Hoewel het met de tevredenheid onder bewoners van aandachtswijken de goede kant op gaat, roepen onze bevindingen toch de vraag op of het ambitieuze krachtwijkenbeleid wel zo onderscheidend is geweest als werd verondersteld. Gunstige effecten op leefbaarheid en veiligheid blijken eerder het gevolg van herstructurering.