'Wielrennen is niet hard fietsen, dat is nou juist het punt.' Maarten Ducrot ziet het als zijn missie om als analyticus zijn visie op het huidige wielrennen te geven. Dat doet hij op televisie, maar nu voor het eerst ook in boekvorm Omdat wielrennen zich in tegenstelling tot andere sporten onder handbereik van zijn publiek afspeelt, kun je de verhalen van de coureurs al lezen door gewoon goed te kijken. Maar wielrenners zijn natuurlijk ook maar gewoon mensen. En mensen leuken hun verhalen op, ze rechtvaardigen zichzelf en praten recht wat krom is en omgekeerd. Wat heb je nou aan al die verhalen als je niet weet hoe je er naar moet kijken; als je niet het onderscheid kunt maken tussen wat waar is en niet waar, wanneer je het met een korreltje zout moet nemen of juist er iets achter moet zoeken. Kortom als je niets van die wereld snapt en je jezelf een beetje wielrenner wilt kunnen voelen. Er is veel veranderd sinds Maarten Ducrot het peloton verliet en als televisiecommentator de wielerwereld van de andere kant beziet. Wat gebleven is zijn de renners, die nog altijd vol verhalen zitten. In Wie de trui past, trekke hem aan neemt Ducrot de lezer mee het peloton in, om te laten zien hoe de wereld van de renners er echt uitziet. Hoe zij in een sprint hun leven wagen, welke heldendaden ze verrichten, hoe kleinzielig en onsportief ze zich kunnen gedragen, hoe ze elkaar verzorgen en elkaar verraden, de boel oplichten, pijn lijden, doen alsof ze pijn lijden, vallen en weer opstaan: kortom alles doen wat het leven van een renner de moeite waard maakt.