Zomer, Napels. De hitte hangt als een verstikkende deken over de uitgestorven stad. In de hal van een flatgebouw in een gegoede buurt ligt een jonge vrouw, opgerold als een slapende poes. Ze heet Sarah lo Russo en ze slaapt niet. Ze is dood. Ze hebben haar kreten wel gehoord, de buren, maar ze zijn niet gaan kijken.
De verdenking gaat uit naar haar verloofde, Sandro Cangiullo, met wie ze ruzie heeft gehad. Of naar Genny Esposito, haar ex-verloofde, die losse handen heeft en een strafblad. En bovendien op de vlucht is geslagen.
Acanfora, de jonge agent die het lijk gevonden heeft, is helemaal van slag. 's Avonds laat hij het eten staan dat zijn moeder zo zorgzaam heeft klaargemaakt. De procureur hangt aan de telefoon en dringt aan op een snelle arrestatie. De theedrinkende commissaris Santagata laat zich niet van de wijs brengen en gaat gestaag, zij het soms hardhandig, zijn weg.
De verdenking gaat uit naar haar verloofde, Sandro Cangiullo, met wie ze ruzie heeft gehad. Of naar Genny Esposito, haar ex-verloofde, die losse handen heeft en een strafblad. En bovendien op de vlucht is geslagen.
Acanfora, de jonge agent die het lijk gevonden heeft, is helemaal van slag. 's Avonds laat hij het eten staan dat zijn moeder zo zorgzaam heeft klaargemaakt. De procureur hangt aan de telefoon en dringt aan op een snelle arrestatie. De theedrinkende commissaris Santagata laat zich niet van de wijs brengen en gaat gestaag, zij het soms hardhandig, zijn weg.
