Het leven op aarde kort samengevat: wij ademen in wat wieren uitademen. Zo eenvoudig is het. Wieren zijn de grootste zuurstofproducenten ter wereld. Maar ze zorg(d)en voor nog veel meer. Wanneer Matisse aan bed gekluisterd is door een medische ingreep, begint hij 'wiervormen' te knippen en slaat zo een volstrekt nieuwe artistieke weg in. Waarom zijn filmpioniers in het begin van de twintigste eeuw zo gefascineerd door de beweging van zeewier? Waarom stinkt wier zo, maar wordt het desondanks in tal van schoonheidsproducten toegepast? Wat heeft de komst van Napoleon te maken met het verdwijnen van de kelpindustrie? Zwamborns boek gaat over de pracht van de Japanse wieren van inkt in het archief van het Rijksmuseum en de vroege oceaanblauwe wierfoto's van fotografe Anna Atkins, over hoe zeewiervervalsing iemand het copyright liet uitvinden en de grote belofte van zeewier als groente en toekomstige brandstof. In een vermakelijke, poëtische en verbazingwekkende cultuurgeschiedenis over de sensueelste familie van waterplanten, wijst Miek Zwamborn de lezer op alle onvermoede aspecten van deze zwierig-dansante zeebewoners. Het is een zilte veldgids vol groen-, rood-, bruin- en blauwwier vereeuwigd in schilderkunst, bezongen in literatuur, opduikend in mode en stofontwerpen, toebereid tot smakelijke en voedzame gerechten, heilzame recepten uit verschillende werelddelen en met vijftig kleurenillustraties, sommige van de hand van de auteur
