Het leven van Wilma (1962) is een leven van verdriet. Haar hele jeugd wordt ze vrijwel dagelijks misbruikt door haar vader, broers en bekenden van de familie. Later misbruikt haar eerste man Wilma ook. Als Wilma erachter komt dat hij ook aan hun drie kinderen zit, stort haar wereld in. Ze grijpt naar de drugs en om de heroïne en cocaïne te kunnen betalen, gaat ze de prostitutie in. Na vijf jaar raakt ze opnieuw zwanger en weet op eigen kracht af te kicken.
Toch kan ze nooit echt afrekenen met haar verleden. Ze blijft een onbestemd gevoel houden, heeft het idee dat haar ouders niet zijn wie ze altijd zeiden te zijn. In 2012 wordt het Wilma allemaal te veel; ze raakt dakloos en gaat weer werken in de prostitutie. Om rustig te kunnen sterven, wil ze antwoord op de vraag wie nu toch haar moeder is. Misschien wel een zus, of toch de vrouw die altijd zei haar moeder te zijn?
Toch kan ze nooit echt afrekenen met haar verleden. Ze blijft een onbestemd gevoel houden, heeft het idee dat haar ouders niet zijn wie ze altijd zeiden te zijn. In 2012 wordt het Wilma allemaal te veel; ze raakt dakloos en gaat weer werken in de prostitutie. Om rustig te kunnen sterven, wil ze antwoord op de vraag wie nu toch haar moeder is. Misschien wel een zus, of toch de vrouw die altijd zei haar moeder te zijn?
