In contrast met de vergeten verzetsstrijders staat de blijvende aandacht voor Leo Vindevogel, oorlogsburgemeester van Ronse.
Het betreft geen vrijblijvend verhaal uit het verleden. In een tijd waarin de onverdraagzaamheid opnieuw de kop opsteekt, bevat 'Wit verdriet, zwart verdriet' lessen die we niet mogen vergeten.