Moeten we gewoon ons werk blijven doen? Of stil saboteren en tegenwerken? Actief worden in het verzet? Of toch maar steun betuigen aan de Duitse machthebbers? Net als alle andere Nederlanders moeten artsen tijdens de bezetting ingrijpende keuzes maken. Veruit de meeste besluiten trouw te blijven aan de eed die zij hebben afgelegd: de geneeskunde ‘naar beste weten en vermogen’ uitoefenen en iedereen helpen die hulp nodig heeft. Zij worden lid van het Medisch Contact, de eerste georganiseerde verzetsgroep. In Witte jassen en bruinhemden staan de aangrijpende verhalen van artsen die de bezettingsjaren zelf meemaakten – als geneeskundestudent of als jonge arts. Talloze artsen verklaren hun patiënten ‘ziek’, om hen zo uit handen van de Duitsers te houden. Een pas afgestudeerd arts krijgt de verantwoordelijkheid voor een heel ziekenhuis. Een ander biedt medische hulp aan een gewonde Gestapo-agent, wat Nederlanders hem niet in dank afnemen. En in concentratiekampen, in Duitse krijgsgevangenschap en ook in de interneringskampen in Nederlands-Indië‘ waken artsen in barre omstandigheden over het welzijn van hun medegevangenen.
DE SCHRIJVERS
Witte jassen en bruinhemden is samengesteld door de redactie van Medisch Contact – het medisch tijdschrift dat voortkomt uit de artsenverzetsgroep met dezelfde naam. Het blad is
inmiddels uitgegroeid tot een gerenommeerde informatiebron voor artsen. De redactie zet in op kwaliteit, actualiteit en toegankelijkheid en zag die inzet onlangs beloond met de LOF-prijs voor Vakinformatie 2010.