Een paar maanden geleden kreeg ik het onbevattelijke nieuws dat kanker mijn lichaam is binnengedrongen. In de longen nota bene. Bij mijn weten ben ik nooit blootgesteld aan giftige stoffen en heb ik niet decennialang gerookt als een ketter. Nee, ik ben een meisje dat een studentikoze levensstijl had, maar niet wilder dan die van leeftijdsgenoten. Deze vorm van kanker komt vrijwel nooit voor op mijn leeftijd. Mijn arts zei tegen me: ‘Je bent een witte raaf.’ Ik vind deze kanker een brutale aap. Hij heeft míjn lichaam uitgekozen zonder om mijn mening te vragen.
Stel, je bent begin twintig, je bent een zondagskind, je leeft redelijk gezond voor een vrolijke studente – en dan krijg je op een dag tóch de diagnose: longkanker. Het overkwam Floor van Liemt. In Witte raaf doet ze verslag van haar ziekte, noteert ze haar gedachten en schrijft ze over haar hoop en haar verwachtingen. Witte raaf is het poëtische relaas van een levenslustige en buitengewoon dappere auteur.
Stel, je bent begin twintig, je bent een zondagskind, je leeft redelijk gezond voor een vrolijke studente – en dan krijg je op een dag tóch de diagnose: longkanker. Het overkwam Floor van Liemt. In Witte raaf doet ze verslag van haar ziekte, noteert ze haar gedachten en schrijft ze over haar hoop en haar verwachtingen. Witte raaf is het poëtische relaas van een levenslustige en buitengewoon dappere auteur.
