Beste Esther,
Proficiat met je nieuwe album 'Wonder der Waanzin', een verzameling avonturen waar mannen alweer voor de bil gaan voor je sterk aangezette ronde lijnen. Het is intussen geen geheim meer dat je een rolmodel bent geworden. Zoekt niet elke vrouw naar de Esther in zich? Wilt niet elke vrouw door de goede fee eens voor een nacht omgetoverd worden tot een wellustig exemplaar met twee flinke pompoenen? (Oh ja, dat mag met glazen designerschoenen, goede fee, maar is zelfs geen must.) Ik denk dat een bal met Esther-kostuum ook steevant met klokken zou eindigen...
Maar het moet gezegd, het zijn niet enkel je cola-flesje-vormen waar vrouwen zich gesterkt door zouden voelen. Het is natuurlijk ook je vuurrode haar. En ik kan het weten als collega ginger. We zijn uniek. Zo uniek dat we elkaar op straat stiekem misschien liefst negeren, want per vriendengroep, per klas of per werkvloer is er maar plaats voor één roodharige. We zijn het niet gewoon om die plaats met een andere rosse te delen. Maar naast een lichte rivaliteit - puur uit onwennigheid - zijn we natuurlijk ook een tof en exclusief clubje waar wannabe's niet bij horen. Bekering door middel van rode haarverf wordt niet aanvaard. Niet omdat we van slechte wil zijn, maar omdat onze rode haardos enkel het topje van de ijsberg is.
Gingers bezitten krachten waardoor het je niet verwondert dat Esther zich op geen enkel moment uit het lood laat slaan. Ten eerste, wij zijn gelukkiger. Ja, ook in de donkerste wintermaanden zijn we moeiteloos happy. Wij maken namelijk veel sneller vitamine D aan dan andere stervelingen. Bij Esther uit zich dat niet meteen in een uitbundig enthousiasme, maar ze is content in het leven. Tenzij je het waagt haar te beledigen... Dan krijg je een deur tegen je neus, een zweepslag op je billen en een knuppel op je kop. Roodharigen doen het goed op adrenaline. In gevaarlijke situaties trekken wij ons uit de slag en kunnen wij ons ontpoppen als een echte superheld. Esther heeft van deze genetische tool al handig gebruik gemaakt wanneer ze oog in oog stond met aliens, verwarde professors met snode plannen en wilde sjamanen. Ze bewaart steeds haar cool. Als je vast zit op een onbewoond eiland word je dus maar best goeie vriendjes met deze dame, want dan mag je er op rekenen dat je gered zal worden. En dat rode vrouwen vuriger zouden zijn, tja dat bewijst Esther zonder een tekening bij te maken... (tenzij eentje van Kim Duchateau).
Je ziet, het echte geheime wapen van Esther zit hem niet aan de bolle voorkant, maar aan de binnenkant: het rosse gen MC1R. Dus de volgende keer dat er nog eens een goede fee op bezoek komt, en je wil een spannende nacht vol avontuur maar zonder complicaties, vraag dan naar wat ros bloed. Want ros bloed... euhm... oplost goed.
- Clara Cleymans
Proficiat met je nieuwe album 'Wonder der Waanzin', een verzameling avonturen waar mannen alweer voor de bil gaan voor je sterk aangezette ronde lijnen. Het is intussen geen geheim meer dat je een rolmodel bent geworden. Zoekt niet elke vrouw naar de Esther in zich? Wilt niet elke vrouw door de goede fee eens voor een nacht omgetoverd worden tot een wellustig exemplaar met twee flinke pompoenen? (Oh ja, dat mag met glazen designerschoenen, goede fee, maar is zelfs geen must.) Ik denk dat een bal met Esther-kostuum ook steevant met klokken zou eindigen...
Maar het moet gezegd, het zijn niet enkel je cola-flesje-vormen waar vrouwen zich gesterkt door zouden voelen. Het is natuurlijk ook je vuurrode haar. En ik kan het weten als collega ginger. We zijn uniek. Zo uniek dat we elkaar op straat stiekem misschien liefst negeren, want per vriendengroep, per klas of per werkvloer is er maar plaats voor één roodharige. We zijn het niet gewoon om die plaats met een andere rosse te delen. Maar naast een lichte rivaliteit - puur uit onwennigheid - zijn we natuurlijk ook een tof en exclusief clubje waar wannabe's niet bij horen. Bekering door middel van rode haarverf wordt niet aanvaard. Niet omdat we van slechte wil zijn, maar omdat onze rode haardos enkel het topje van de ijsberg is.
Gingers bezitten krachten waardoor het je niet verwondert dat Esther zich op geen enkel moment uit het lood laat slaan. Ten eerste, wij zijn gelukkiger. Ja, ook in de donkerste wintermaanden zijn we moeiteloos happy. Wij maken namelijk veel sneller vitamine D aan dan andere stervelingen. Bij Esther uit zich dat niet meteen in een uitbundig enthousiasme, maar ze is content in het leven. Tenzij je het waagt haar te beledigen... Dan krijg je een deur tegen je neus, een zweepslag op je billen en een knuppel op je kop. Roodharigen doen het goed op adrenaline. In gevaarlijke situaties trekken wij ons uit de slag en kunnen wij ons ontpoppen als een echte superheld. Esther heeft van deze genetische tool al handig gebruik gemaakt wanneer ze oog in oog stond met aliens, verwarde professors met snode plannen en wilde sjamanen. Ze bewaart steeds haar cool. Als je vast zit op een onbewoond eiland word je dus maar best goeie vriendjes met deze dame, want dan mag je er op rekenen dat je gered zal worden. En dat rode vrouwen vuriger zouden zijn, tja dat bewijst Esther zonder een tekening bij te maken... (tenzij eentje van Kim Duchateau).
Je ziet, het echte geheime wapen van Esther zit hem niet aan de bolle voorkant, maar aan de binnenkant: het rosse gen MC1R. Dus de volgende keer dat er nog eens een goede fee op bezoek komt, en je wil een spannende nacht vol avontuur maar zonder complicaties, vraag dan naar wat ros bloed. Want ros bloed... euhm... oplost goed.
- Clara Cleymans
