‘Wie ben ik als ik uit emoties van anderen besta,’ is de vraag die Lucas Hirsch zich stelt in zijn vijfde bundel. In de jaren dat deze bundel tot stand kwam heeft de dichter zich aan een zelfonderzoek onderworpen waarin hij tracht te achterhalen wie of wat het ‘ik’ is dat zijn leven leidt en hoe het zich tot zichzelf verhoudt. Een bijkomende vraag is hoe een dichter zich staande houdt in een gepolariseerde, individualistische, digitale maatschappij waarin mens en poëzie het lijken af te leggen. Zijn verkenningen brengen hem bij het taoïstische gedachtegoed wu wei: door af te zien van handelen ontstaat er bewustzijn en ruimte.
