De idylle duurt niet lang. Macide ontwikkelt zich tot een sterke en onafhankelijke vrouw, bij Ömer dienen zich oude demonen aan: twijfel en onzekerheid. Hij raakt in een crisis, die niet anders dan het einde van hun relatie kan betekenen. Hij zwerft door de straten van de stad en bezoekt de koffiehuizen, terwijl Macide haar opleiding afrondt en een baan vindt.
Met veel gevoel voor verhoudingen en psychologisch raffinement beschrijft Sabahattin Ali het innerlijke leven van zijn personages: de twijfels, de angsten, de liefde en de moed. De roman uit 1940 geeft een schitterend beeld van het leven van twee geliefden in een stad en een samenleving op de grens van twee werelden en heeft nog niets aan actualiteitswaarde ingeboet.