‘Hallucineren speelt een grote rol in mijn schrijven. De staat waarin ik me gedurende het schrijven bevind, is op de keper beschouwd abnormaal.’ Aldus Friederike Mayröcker, geboren en gestorven in Wenen (1924-2021),vermaard, vereerd en gezegend met een onnavolgbaar taal- en levensgevoel. Ze las veel, maakte op allerlei blaadjes notities, monteerde wat ze oppikte of, zoals ze dat zelf noemde: wat ‘haar aansprong’. Schrijven was voor haar een lichamelijk proces, waarvoor ze woorden bedacht als denkfladderen, schedelvreugde en hersenwonder. Omhelzingen horen voor haar bij alle leven en schrijven.
