Flitsen uit een Afrikaanse jeugd en een tweetal bezoeken aan Nantes vormen het grondpatroon van deze nieuwe roman van Henri Lopes.
André Leclerc is een jonge leraar klassieke talen uit Congo, die ooit als beursstudent naar Frankrijk kwam. Hij gaat op zoek naar zijn Franse vader, vroeger Commandant van zijn dorp en nu arts in Nantes. Samen met zijn pleegbroer stort hij zich in het uitgaansleven.
Het is eind jaren vijftig, de tijd van de Algerijnse onafhankelijkheidsstrijd, en politieke discussies, film en jazz bepalen de sfeer in de zwarte gemeenschap. Toevallig is het carnaval in Nantes, 'de twee enige dagen per jaar dat de 'Baroupeanen' een beetje (het nu als ongepast beschouwde n-woord) worden'. In het feestgewoel van carnavalszondag vindt een ontmoeting plaats die André de mogelijkheid om zich openlijk aan zijn vader bekend te maken voorgoed zal ontnemen.
