Er was eens een man van vijftig jaar en een dag oud die naar de tandarts ging. Het begin van geen verhaal.
Wat is een verhaal zonder vorm, en een pijn zonder naam? Op de dag van zijn vijftigste verjaardag grijpt de man van Karolien Berkvens naar zijn gezicht; hij is getroffen door een acute, onwaarschijnlijke pijn. In Zo’n nacht, zo’n ochtend doet Berkvens een poging om deze pijn, die haar man nu al jaren gijzelt, in elk geval op papier te vangen. Het resultaat is een relaas over onmacht, een octopus en de troost van de verbeelding.
