De harmonie in het huwelijk van Britta me Anthony geeft haar een gevoel van geborgenheid. Anthony is een fijne vent, die de zelfstandige Britta vrijlaat dikwijls zelf te beslissen in zaken en verwikkelingen, die in feite alleen een moeder slechts doorvoelt. Haar volwassen kinderen doen dingen, die van deze tijd zijn. Een huwelijk is geen band meer zoals vroeger. Door de stabiliteit van Anthony achter haar kan Britta de facetten van het leven, die op haar afkomen, aan. Bovenal begrijpt zij dat haar kinderen het recht hebben hun leven te leiden zoals zij dat willen. Britta kent haar dochters Britt en Helga en vooral ook de twijfels van Tony. Maar als moeder heeft ze ondanks alle begrip toch haar zorgen.
