Hij opent zijn ogen. Jansje buigt zich over hem heen in het schemerdonker van de kamer en kijkt alsof ze de duivel heeft zien dansen op het kerkhof.
'Je mag niet weggaan.' Jansje fluistert, maar toch klinkt het indringend. 'Dat schip ' Ze kijkt even over haar schouder naar de hoek waar moeder ligt te slapen. 'Je mag niet mee.'
Mattias gaat rechtop in bed zitten. 'Wat bedoel je?'
'Ik weet het niet,' zegt ze. 'Iets zegt me dat je niet moet gaan.'
Texel 1593
Het stormt, zoals zo vaak op het eiland. Alleen deze keer breekt de dijk door. Vanaf een duin ziet Mattias met zijn moeder, broer en zus de ondergelopen weilanden met daarin hun verdronken schapen. En dat is een ramp, want hoe moeten ze nu de winter doorkomen? Om wat geld te verdienen, monstert Mattias aan op het graanschip de Anna Maria. Maar hij moet heel wat overwinnen om aan boord te gaan; hij voelt de angst voor het water tot in zijn beenmerg.
En het water blijkt niet zijn enige vijand
'een fijn en spannend historisch boek voor een grote groep lezers vanaf elf jaar.'
www.lezenisleuk.nl
'een geniaal boek vol met actie en argwaan.'
Sybren, 12 jaar, op de website van Kinderboekhandel Silvester
'De prangende vraag of Mattias ooit nog veilig aanmeert, houdt je tot de laatste bladzijdes in zijn greep.'
Dagblad de Limburger