Op vakantie in Belfast wordt Winnie M. Li tijdens een hike in een national park verkracht - op klaarlichte dag, op een groot open veld, en de dader is pas vijftien. In één klap breekt haar leven in tweeën: voor en na. Gaat ze
opgeven of overleven? Blijft ze slachtoffer of klaagt ze de dader aan? Ze ervaart dat er op verkrachting een maatschappelijk taboe rust; zowel de hulpverlening, het rechtssysteem als de politie heeft geen idee wat ze met de zaak aan moeten, zeker niet als de zeer jonge dader onschuldig pleit.
Dit is het verhaal over de zwarte bladzijde in twee levens. Toch is dit geen aanklacht of weeklacht. Het is prachtig ontroerend proza dat tot nadenken stemt. Na het lezen moet je de discussie aangaan.