Zwarte dagen
“Dit is slechts mijn pad, niet mijn eindbestemming”
Yewande werd in november 1980 geboren, in een klein dorpje in het zuiden van Rwanda. Halverwege haar jeugd, die tot dan toe aangenaam zorgeloos en vreedzaam verliep, verloor zij haar geliefde moeder. Vanaf dat moment zou alles veranderen.
Onverwacht werd ze samen met haar jongste zusje uit haar vaderland meegenomen en in een adoptiegezin in België geplaatst. De culturele ommezwaai zorgde voor een moeizame start, maar het onstuimige, buitenzinnige karakter van haar adoptiemoeder maakte haar leven tot een hel.
Na een langdurige kwelling van mishandeling en misbruik, die haar de lust om te leven ontnamen, wist zij het gezin te ontvluchten om een tijdelijk doch leerzaam nomadenbestaan te leiden. Door de barmhartigheid van haar adoptietante kon zij een nieuwe start maken naar een betere toekomst.
Het lot bracht haar de vader van haar kinderen, die haar op zijn beurt haar eigenwaarde wist te ontnemen. Vechtend voor liefde en geborgenheid ging zij ook aan haar relatie ten onder. Gevormd door het verleden en gedeukt door de herinneringen, vond ze uiteindelijk de kracht om verder te gaan.
“Dit is slechts mijn pad, niet mijn eindbestemming”
Yewande werd in november 1980 geboren, in een klein dorpje in het zuiden van Rwanda. Halverwege haar jeugd, die tot dan toe aangenaam zorgeloos en vreedzaam verliep, verloor zij haar geliefde moeder. Vanaf dat moment zou alles veranderen.
Onverwacht werd ze samen met haar jongste zusje uit haar vaderland meegenomen en in een adoptiegezin in België geplaatst. De culturele ommezwaai zorgde voor een moeizame start, maar het onstuimige, buitenzinnige karakter van haar adoptiemoeder maakte haar leven tot een hel.
Na een langdurige kwelling van mishandeling en misbruik, die haar de lust om te leven ontnamen, wist zij het gezin te ontvluchten om een tijdelijk doch leerzaam nomadenbestaan te leiden. Door de barmhartigheid van haar adoptietante kon zij een nieuwe start maken naar een betere toekomst.
Het lot bracht haar de vader van haar kinderen, die haar op zijn beurt haar eigenwaarde wist te ontnemen. Vechtend voor liefde en geborgenheid ging zij ook aan haar relatie ten onder. Gevormd door het verleden en gedeukt door de herinneringen, vond ze uiteindelijk de kracht om verder te gaan.
