Al bijna drie jaar lang schrijft Hugo Borst wekelijks een kroniek over zijn moeder in het AD. Ze lijdt aan Alzheimer en woont op een gesloten afdeling in een verpleeghuis. De immens populaire kroniek resulteerde in 2015 in het boek Ma, dat een uitzonderlijk groot succes werd. De openhartige, liefdevolle wijze waarop Hugo over zijn moeder schrijft, roept veel herkenning en emoties op bij zijn lezers.
Nog steeds bezoekt Hugo zijn moeder trouw en hij heeft besloten over haar te blijven schrijven. Maar ma wordt zwakker, slaapt een groot deel van de dag en is steeds slechter te verstaan. Ook de zorg in het verpleeghuis laat te wensen over, een probleem dat in meer instellingen speelt, zo blijkt wanneer Hugo andere verpleeghuizen bezoekt. Verpleegzorg is een onderwerp dat hem steeds meer aan het hart gaat, hem zelfs naar politiek Den Haag brengt - tot het Torentje aan toe - en hem noopt tot het schrijven van een manifest over hoe het beter moet.
In Ach, moedertje beschrijft Hugo Borst de schrijnende situatie waarin zijn moeder zich bevindt. Hij verhaalt over haar geestelijke en lichamelijke achteruitgang, over zijn eigen angsten en onzekerheden, en over de misstanden in de gezondheidszorg, waar geld, bureaucratie en management belangrijker lijken dan medemenselijkheid.
