Na een afwezigheid van bijna twintig jaar keert Doktor Victor Hoppe terug naar zijn geboortedorp Wolfheim. De bekrompen dorpelingen reageren argwanend, zeker als blijkt dat hij drie zeer jonge kinderen bij zich heeft. De geruchten gaan dat ze ernstig ziek zijn. Maar er blijkt meer aan de hand, niet alleen met de kinderen, maar ook met de dokter zelf.
De Engelenmaker van Stefan Brijs heb ik samen met mijn zonen geluisterd in de auto. Ik heb genoten van dit boek. Wat een mooi, origineel en goed bedacht verhaal. Soms iets te uitleggend naar mijn smaak, maar vooral erg mooi geschreven. Veel symboliek, in namen en gebeurtenissen. Hier en daar gruwelijk. Maar de kracht van het boek is dat het je aan het denken zet. Wat zijn de grenzen aan de maakbaarheid? Moeten we alles wat we kunnen ook echt doen? Dit boek ga ik zeker nog een keer herlezen.
In het eerste deel stoorde ik mij aan de zinsopbouw en aan de familiennamen die door auteur werden uitgekozen. Het verhaal over dokter Hoppe vond ik prachtig, dat heeft alles wat een drie sterren boek nodig heeft. Maar dan verandert dokter Hoppe opeens van een genie naar een psychopaat, en zo eindigt het boek een beetje te gemakkelijk dat er toch weer een dokter Hoppe op komst is.
Eigenlijk 4,5 Sterren, die parallel die Victor zich aanpraat vind ik mooi doorgevoerd. Tevens het strikt doorvoeren van zijn feitelijkheden en belang van het woord. Naambetekenissen! (als Viktor, Rex, ..). Eerste deel 4 sterren. 2e en derde 5.
De Engelenmaker was echt niet mijn ding. Het begin beviel me nog, maar naarmate het verhaal vorderde, werd het minder en minder leuk. Het begin vond ik ook heel verwarrend; er werden al veel te snel veel verschillende karakters aan het woord gelaten. Dit maakte het moeilijk om het verhaal te volgen. Ik ben zelf ook niet zo geïnteresseerd in godsdienstige boeken. Ik vond het ook wel nodig om een trigger warning in het begin van het boek te plaatsen; ikzelf heb veel verbeelding en eenmaal ik iets lees krijg ik het niet meer uit mijn hoofd.
