Op de vooravond van de Angolese onafhankelijkheid metselt Ludo, een vrouw met straatvrees, zich in haar flat in Luanda, waar ze de volgende dertig jaar zal blijven. Ze leeft van groenten en duiven, verbrandt haar meubels en boeken om in leven te blijven en houdt zichzelf bezig door haar verhaal op de muren van haar huis te schrijven. Terwijl het land de verschillende politieke stadia doorloopt van kolonie naar socialistische republiek en van burgeroorlog naar vrede en kapitalisme sijpelt de buitenwereld Ludo’s leven binnen door fragmenten op de radio, stemmen van de buren, glimpen van een man die op de vlucht is voor zijn achtervolgers en een briefje dat aan de poot van een duif zit.
Met een subtiele ironie die de verbazingwekkende toevalligheden van het leven benadrukt heeft Agualusa met Een algemene theorie van het vergeten een meesterlijke en charmante roman geschreven.
