Taal en identiteit zijn verstrengeld – wat blijft er van je over wanneer je maar een handvol woorden tot je beschikking hebt? Hoe geef je je kind het goede voorbeeld in een cultuur die je niet kent? Op een klimaat kun je je kleden, maar hoe verhoud je je tot de mensen?
Laura Broekhuysen, die enkele jaren geleden in IJsland ging wonen, reflecteert in haar veelgeprezen poëtische stijl op haar immigrant-zijn, op haar drietalige huishouden, op vliegers en vervoegingen. En op Syrische vluchtelingen, die herinneringen wakker roepen aan de Syrische familie met wie ze opgroeide. Ze vertelt over het dagelijkse leven in IJslands stad en land – en over een krimpend Nederland, dat naarmate de tijd verstrijkt steeds meer op een verhaal gaat lijken.
Laura Broekhuysen, die enkele jaren geleden in IJsland ging wonen, reflecteert in haar veelgeprezen poëtische stijl op haar immigrant-zijn, op haar drietalige huishouden, op vliegers en vervoegingen. En op Syrische vluchtelingen, die herinneringen wakker roepen aan de Syrische familie met wie ze opgroeide. Ze vertelt over het dagelijkse leven in IJslands stad en land – en over een krimpend Nederland, dat naarmate de tijd verstrijkt steeds meer op een verhaal gaat lijken.
