Literatuur als levensbehoefte
'En toen kwam de diagnose. De stemproblemen, de slechte tijden bij het hardlopen, mijn ongearticuleerde praten - het bleek allemaal het gevolg van ALS, afsterving van de zenuwcellen die de spieren voeden.'
Literatuurliefhebber Pieter Steinz kreeg in de zomer van 2013 te horen dat hij ALS had en dat de kwaliteit van zijn leven snel zou afnemen. Een half jaar later begon hij in NRC een weekboek waarin hij het verloop van zijn ziekte verbond met de boeken die hij las of herlas. Kafka, Dickens, Reve, Shakespeare, Szymborska en vijftig andere schrijvers werden zijn reisgenoten.
In Lezen met ALS beschrijft Steinz even direct als humoristisch zijn lichamelijke aftakeling en de daarbij behorende gang door de medische instituties. Klassieken als De graaf van Montecristo, Het Bureau, Oblomov, De toverberg en Herinneringen van Hadrianus zijn het uitgangspunt voor bespiegelingen over onmacht, afscheid, berusting, pijn en ook over de mooie dingen die een dodelijke ziekte met zich meebrengt.
Lezen met ALS is niet alleen een ontroerende kroniek van een aangekondigde dood, maar ook een onverwachte kijk op de wereldliteratuur. Een boek over de troost van het lezen, geïllustreerd met geestige en tot nadenken stemmende tekeningen van Hajo.
'[Steinz] omringt zich met vrouw en kinderen en vrienden, en met de boeken waarvoor hij altijd zoveel liefde heeft gevoeld (...) ik voel bewondering, gemengd met enige huiver.' - Bert Keizer, Medisch Contact
'Om Magere Hein langs te zien komen, hem recht in zijn holle ogen te kijken en te zeggen "Doe je best maar, dat doe ik ook" - dat is echt klasse, dat is lef.' - Vincent Icke
'Prachtige columns (...) hartverscheurend (...) een diepe buiging.' - Youp van het Hek
'Persoonlijk, scherp, in alle opzichten adembenemend.' - Guus Middag, NRC Handelsblad
