Had ik ook maar ergens een staartje om mijn energie mee te geleiden, om alle onrust en levenslust en zenuwen mee weg te kwispelen. Heel klein maar, zwiepzwiepzwiep.
Drummen, boksen, schilderen, een volkstuin, archeologie; Laura van der Haar is er nooit van overtuigd dat ze het juiste doet. Tot de dag waarop ze haar kantoorbaan opzegt en een hond neemt: Takkie.
Samen lopen ze stad en land af. Ze zijn in de kroeg, in de bus en in het bos; overal snuffelen ze rond, en altijd maken ze wel iets buitengewoons mee. De sprankelende taal waarin Laura van der Haar hun belevenissen weet te vangen maakt Loslopen tot een feest der herkenning voor hondenbezitters, leunstoelreizigers, vechtsporters, hangjongeren, bierdrinkers en wandelaars.
