Morgen komt Liesbeth. We wachten al twee weken op haar. Soms stapt er iemand uit de tram die op Liesbeth lijkt. Dan drukken we ons tegen het raam. Zodra het licht wordt, zitten we daar in het raamkozijn. We kijken de eerste trams in de Gürtel leeg. En we kijken naar de sneeuw. De verse sneeuw op de daken tegenover ons, of die in Gürtel beneden. We weten zeker dat Liesbeth morgen komt, maar we hoopten op wat eerder. Ze had dit zelf gezegd. 'Reken er niet op' zei ze, 'maar misschien kom ik wat eerder.'
We wonen hoog boven de Weense Gürtel. Vanaf onze vensterbank beleven we de wereld. En door de foto's die vader dagelijks maakt. Buiten komen we niet. Als vader op een dag verdwijnt, belooft Liesbeth zich over ons te ontfermen.
Morgen komt Liesbeth, het debuut van Olivier Willemsen, begint als een onschuldig verhaal, maar ontwikkelt zich sluipenderwijs tot een luguber sprookje.
Olivier Willemsen is hoofd communicatie van De Balie in Amsterdam en werkt aan zijn tweede roman.
