De verteller van Margaret Atwoods onvergetelijke, apocalyptische roman 'Oryx en Crake' noemt zichzelf Sneeuwman. Als het verhaal begint, rouwt hij om het verlies van zijn geliefde Oryx en zijn beste vriend Crake. Hij is alleen overgebleven, en probeert te overleven in een gebied dat ooit door mensen werd bewoond, maar dat inmiddels onbewoonbaar is geworden. Langzaam sterft hij van de honger. Hoe heeft alles zo snel uiteen kunnen vallen? Waarom bezit Sneeuwman niets meer, behalve pijnlijke herinneringen? Op zoek naar antwoorden op zijn vragen onderneemt hij een dubbele reis: naar zijn eigen verleden, en naar de experimentele wereld van Crake - waar het ongeluk van de echte wereld begon.
Op indrukwekkende wijze beschrijft Margaret Atwood in Oryx en Crake een onvoorstelbare, maar tegelijk volkomen geloofwaardige wereld, die wordt bewoond door onvergetelijke personages. Met haar vlijmscherpe pen en de haar zo typerende zwarte humor heeft zij met deze schokkende roman niet alleen haar eigen grenzen op indrukwekkende wijze verlegd, maar misschien wel die van de gehele hedendaagse romankunst.
