Zweden, voorjaar 1732. De botanicus Carl Linnaeus maakt op 25-jarige leeftijd een onderzoeksreis door Lapland. Hij reist te paard, te voet of per roeiboot: van zijn woonplaats Uppsala langs de Botnische Golf naar het noorden, door het Lapse binnenland naar de Noorse kust en via het huidige Finland en de Åland-archipel weer terug. Iter lapponicum is het reisverslag dat de jonge Linnaeus onderweg maakt. Hij beschrijft daarin gedetailleerd de planten, dieren en andere natuurverschijnselen die hij onderweg tegenkomt, maar ook de leefwijze van de lokale bevolking: de Samen. De tekst geeft een indringend beeld van hoe Linnaeus zijn vijfmaandse reis beleeft. Tussen de regels door zijn vaak de eenzaamheid en de ontberingen te voelen, maar altijd schrijft Linnaeus scherp en vol verwondering. Naast de tekst bevat Iter lapponicum zon 250 pentekeningen. Vele zijn haastig geschetst en komen zelfs kinderlijk over, maar andere zijn zorgvuldig getekend en rijk aan fijne details. De knappe plantentekeningen verraden de hand van een expert. Iter lapponicum is daarmee een puur en levendig reisverslag. Het geeft een uniek beeld van deze historische onderneming, maar ook van de man die later onsterfelijk zou worden als de grondlegger van de wetenschappelijke naamgeving voor planten en dieren.
