In Rotgrond bestaat niet probeert Gerbrand Bakker de menselijke drang om de natuur te willen controleren te doorgronden. Hij verwondert zich over van alles wat hij tijdens zijn werk als hovenier tegenkomt: vogels, bomen, huisdieren en, natuurlijk, tuinen. Net en aangeharkt, wild, overwoekerd, tuinen die je om de tuin leiden - Bakker heeft het allemaal gezien en onderzoekt of en hoe de gecultiveerde natuur de menselijke psyche weerspiegelt. Kun je aan een tuin zien wie die tuin geschapen heeft? Willen we de natuur, die onherbergzame toestand, naar onze hand zetten, om te laten zien dat wij mensen toch sterker, slimmer of krachtiger zijn?
Bakker neemt de lezer mee door de seizoenen heen naar de bossen in Duitsland, waar hij nu woont, en naar zijn eigen geboortegrond de Wieringerwaard. Op lichtvoetige en humoristische wijze maakt Bakker je deelgenoot van zijn leefwereld waarin hij onderzoekt hoe wij - mensen, planten, dieren - samenleven in een wereld waarin hij de natuur toejuicht en vervloekt, maar waarin hij boven alles de verbinding probeert te zoeken.
