De hoofdpersoon verliest zijn vrouw Daisy door een auto-ongeluk. Tijdens het rouwproces besluit hij om een reis te maken naar de plaatsen waar hij gelukkig was met Daisy. Op deze reis ontmoet hij oude vrienden, bekenden en lotgenoten, maar wordt ook het moeilijke contact met zijn familie deels hersteld. Hammelburg beschrijft niet alleen het weerzien, maar vooral de vele gesprekken tussendoor over de vervolging van de Joden, het leven in de concentratiekampen, de hoop op een nieuw bestaan in Israël en de eenzaamheid in het naoorlogse Europa dat het te druk had met de wederopbouw. Voelbaar wordt de schade die de Holocaust heeft aangericht bij hen die verder moeten leven.
Ik weet er alles van, Daisy. Toch kan ik er niet boos om worden. Aan de buitenkant hebben zij de Holocaust overleefd, van binnen is bijna alles stuk en dat merk je dan weer aan de buitenkant. Niet erg aangenaam maar er is niets aan te doen.
Over Kaddisj voor Daisy schreef de pers:
'De kracht van Hammelburg ligt in het onzegbare.' - Trouw
'Een tot tranen toe roerende bevrijding.' - NRC