Gombrowicz schrijft onherhaalbare romans. Het spreekt dus bijna vanzelf dat het een verademing is ze te lezen, ook als men er niet compleet door veroverd wordt. Zowel Ferdydurke als Pornografie zijn meer cerebraal-sensueel dan sensueel tout court, en een van de barokke effecten in beide boeken is dat Gombrowicz de "lichamelijkheden" dirigeert als een schaker zijn stukken. Het Parool
De Verhalen: een stijl waarvoor niets te dol is, van de meest krankzinnige grappen tot de meest clichématige plechtstatigheden. De vertaler heeft Gombrowicz in onze taal een schitterend eigen idioom geschonken, waarvan ik mij eerlijk gezegd maar moeilijk kan voorstellen dat het in het Pools nog overtroffen zou kunnen worden. de Volkskrant
In Ferdydurke wordt het aangeklede ontkleed, het belangrijke bespot, het schone ontmaskerd als lelijk, het hoge wordt laag, het heilige profaan, gezichten worden "kontjes". Gombrowicz' loflied op de puberteit is een van de meest vitale boeken die denkbaar zijn. Trouw
Trans-Atlantisch is een meeslepende en provocerende roman, excessief van taal, grillig van handelingsverloop. Het is een klucht waarin een voorval plotseling kan escaleren. Trouw
In Pornografie weet Gombrowicz heel geraffineerd en uitermate knap uit de meest alledaagse situaties en gebeurtenissen een innerlijke smaak van verwording, iets pornografisch op te roepen. de Volkskrant
Kosmos is een boek vol raadselen, en dat juist bepaalt er de hoge waarde van. De auteur noemt zijn boek "een roman over de vorming van de werkelijkheid". Nooit eerder is zulk een experiment beproefd en het resultaat is verbluffend; een hoogtepunt in zijn uiterst belangwekkende oeuvre. De Groene Amsterdammer
