Als Pim van huis wegloopt en iedere vorm van contact weigert wordt Helen radeloos. Ze vindt dat ze als moeder gefaald heeft en wroet in het verleden, op zoek naar bewijslast van haar schuld. Door te verhuizen en niemand te vertellen dat ze een kind heeft, hoopt ze dit schaamtevolle gemis in haar leven te doorbreken. “Nee, ik heb geen kind, nooit een kinderwens gehad ook… .”
Annelies Ibes kiest er in deze roman voor om het verhaal zowel vanuit het perspectief van Helen als Pim te vertellen. In dit verhaal is er geen sprake van wie er gelijk heeft, wel probeert de roman licht te werpen op de broze en gevoelige relatie tussen een moeder die haar eigen ambities nastreeft en een puberzoon die wars is van bemoeizucht en zijn eigen leven vorm wil geven.
Net als in haar vorige roman wisselen humor, ontroering, lichtvoetigheid en diepgang elkaar af.
Annelies Ibes is afgestudeerd aan de Hogeschool voor de Kunsten. Eerder verscheen van haar de roman “Lotte en Simone” bij uitgeverij Nieuwe Druk. Een tragi-komisch verhaal over vriendschap tussen twee vrouwen, de tragiek van het ouder worden en de impact van mantelzorg.
Een boeiende roman over eenzaamheid, vriendschap en ouder worden
(NBD-Biblion over Lotte en Simone)