Het leven in de grote stad valt de jonge kunstenaar Frankie niet mee. Ze pakt haar koffers en trekt zich terug in een vervallen bungalow die leegstaat sinds het overlijden van haar grootmoeder. Haar dagen in deze veilige haven vult ze met pogingen tot lezen en halfslachtig naar de radio luisteren. Niet langer afgeleid door menselijke interactie, richt Frankie de lens van haar camera steeds vaker op de natuur om zich heen, op de eeuwige cyclus van leven en dood, om te begrijpen hoe ze hier gekomen is en hoe ze weer verder kan.
Zevenduizend eiken verkent de menselijke tekortkomingen en toont de schoonheid die te vinden is door aandachtig naar de wereld te kijken.
