In Zijspoor vertelt Zwaan over haar zoon die op 25 maart 2011 wordt opgenomen in het ziekenhuis. Er is iets mis met zijn longen en nieren. Maandenlang zweeft hij tussen leven en dood, maar wanneer hij een donornier van zijn vader krijgt krabbelt hij langzaam weer op. Ruim anderhalf jaar houdt Josha Zwaan een dagboek bij.
Er zijn momenten van diepe angst, wanhoop, maar ook troost, liefde en besef van grote schoonheid. Een aangrijpend en meeslepend verhaal, dat leest als een roman van Josha Zwaan.
Josha Zwaan debuteerde in 2010 met Parnassia, dat lovend werd ontvangen. In 2013 volgde het even prachtige Zeevonk en Dwaallicht (2015). Zijspoor is haar eerste non-fictieboek.