Wat leuk dat je een boekentip aanvraagt! Je houdt van boeken met een boodschap, diepgang en levenslessen. Bij de boeken die je hebt gelezen en nog wilt gaan lezen, zie ik dat je een brede belangstelling hebt. Je voorbeeldboeken wijzen op een voorkeur voor bijzondere en mooi geschreven boeken met psychologische elementen, spanning en andere culturen. Hoop is de gemeenschappelijke factor.
Het eerste boek dat ik je wil aanraden is een van mijn persoonlijke favorieten: Het leven van Pi, door Yann Martel. Het gaat over zingeving en over de kracht van verhalen als manier om je te verhouden tot wat het leven op je pad brengt. Het leest als een avonturenverhaal: het verhaal van Piscine Patel, de 16-jarige zoon van een Indiase dierentuin-eigenaar, die als gevolg van een schipbreuk in een reddingssloep belandt met een zebra, een hyena en een Bengaalse tijger waarmee hij het 227 dagen moet zien vol te houden. Honger en dorst, doodsangst, eenzaamheid, verveling, omgaan met de elementen, filosofische overpeinzingen, levensvragen, bizarre avonturen, hallucinaties: af en toe vraag je je af wat je aan het lezen bent. Aan het eind vallen alle puzzelstukjes op hun plaats en heb je echt het gevoel iets heel bijzonders gelezen te hebben.
Als je je niet laat afschrikken door de dikte van een boek, wil ik je graag Max, Misha en het Tet-offensief aanraden, door Johan Harstad. Vriendschap, eenzaamheid, kunst en het maken van keuzes zijn hierin belangrijke thema’s. Het boek leest heel vlot weg als je er eenmaal in zit. Het gaat over toneelregisseur Max Hansen, die als puber vanuit Noorwegen naar Amerika emigreert. Hij heeft moeite om zijn jeugd in Stavanger achter zich te laten, maar ontdekt in New York dat eigenlijk iedereen daar ontheemd is. In kunstenares Mischa, acteur Mordecai en Vietnamveteraan Owen vindt hij dierbare lotgenoten. Het is een verhaal dat vele decennia en continenten omspant: van de oorlog in Vietnam en Apocalypse Now tot jazzmuziek, van Mark Rothko en Burning Man tot de aanslag op de Twin Towers.
Een heel ander verhaal is Hoe ik talent voor het leven kreeg door Rodaan al Galidi. Dit is de Nederlandse tegenhanger van De bijenhouder van Aleppo, door de ogen van een man die het allemaal heeft meegemaakt en met een grandioos observatievermogen en fijne ironie het verblijf in Nederlandse azielzoekerscentra beschrijft. In de vorm van een roman vertelt hij het verhaal van Semmier die zeven jaar na zijn vlucht uit Irak eindelijk op Schiphol landt, waarna het grote wachten begint. Hij beschrijft zijn medebewoners, de schrijnende situatie van niet mogen werken en niet mogen leren zolang de felbegeerde verblijfsvergunning nog niet is toegekend.
Ondertussen schieten me nog meer boeken te binnen die je zouden kunnen aanspreken, maar ik laat het hier toch maar bij.Ik hoop dat ik je enthousiast heb kunnen maken en ben ontzettend benieuwd of je (een van) deze boeken binnenkort wilt gaan lezen. Je kunt rechtstreeks op deze tipmail reageren en iets laten weten. Veel plezier!
