Het Boekenweekgedicht

Door Sholeh Rezazadeh

Het Boekenweekgedicht is dit jaar geschreven door Sholeh Rezazadeh. De uit Iran afkomstige auteur en dichter maakte haar werk bij het thema van de 90e Boekenweek: Je moerstaal. Het gedicht, dat geen titel heeft, is voor het eerst ook als luisterversie beschikbaar.

De auteur

Sholeh Rezazadeh (1989) verhuisde in 2015 naar Nederland en begon direct met het leren van de Nederlandse taal. Het maakt het extra bijzonder dat Rezazadeh het Boekenweekgedicht in het Nederlands schreef, een taal die ze minder dan 10 jaar machtig is. Haar debuutbundel Neem ruim zei de zee kwam in 2024 uit en markeerde niet alleen haar poëtische entree in Nederland maar ook het begin van haar bredere missie: meer poëzie in Nederland. Rezazadeh weet dat poëzie verbindende kracht heeft, iets wat zij tijdens haar leven in Iran heeft ervaren. Poëzie is daar in de spreektaal vervlochten zoals spreekwoorden in het Nederlands.

Rezazadehs werk wordt tijdens de Boekenweek op verschillende plekken getoond en voorgedragen, niet alleen in het Nederlands maar ook in haar eigen moerstalen Azerbeidjaans en Perzisch. Het gedicht staat ook op speciale linnen tassen die deelnemende boekhandels en bibliotheken van 12 tot en met 23 maart cadeau geven aan klanten en leden.

in welke taal zal ik je woorden geven
zodat we elkaar opnieuw kunnen vinden
in welke blik, welke stilte
gaan we elkaar weer verstaan?

in welke regel moet ik het stotteren van de zon uitleggen
laag na laag, wolk na wolk
als we van elkaar slechts schaduwen herkennen

in welke taal kan ik je omarmen
zodat je blijft
in welke taal moet ik de zee oproepen, naar de bladeren luisteren
in de spiegels van rivieren
of met de oren van rotsen?

zie je, om begrepen te worden
heb ik mijn taal achter de bergen gelaten
mijn accent aan de golven geknoopt
de taal van bomen en wolken geleerd
de taal van treinen en seconden

en mijn taal klopt sterker dan mijn hart
grijpt vaster dan mijn handen
gaat verder dan mijn voeten
en brengt jou dichterbij