Tien vragen aan Literatour-auteur Jennefer Mellink

Dit interview is al eerder verschenen voor Literatour 2022-2023

Jenner Mellink is opgegroeid in Leusden. In 2014 debuteerde ze met Gebroken, door Hebban genomineerd voor Beste Young Adult Thriller 2014. Daarna volgende vele andere YA-thrillers, waaronder de Kluitman-novelles Opgepast! en Niets te verliezen.

Wanneer schreef jij je eerste verhaal en waar ging het over?

Mijn eerste verhaaltje was een gedichtje dat ging over mijn lievelingspony. Ik was toen nog heel jong. Dat gedichtje werd gepubliceerd in de Penny (een paardenmagazine voor kinderen) en dat vond ik geweldig!

Hoe voelde je je toen je jouw schrijfwerk voor het eerst aan iemand liet lezen?

Mijn eerste schrijfwerk liet ik lezen aan mijn opa. Ik vond dat best spannend, want hij was auteur van beroep en heeft jarenlang geschreven voor toonaangevende magazines als Elsevier en Viva. Ik hechtte dus veel waarde aan zijn mening. Mijn eerste boek, Gebroken, heb ik aan hem opgedragen. Helaas leefde hij toen niet meer. Toen hij heel erg ziek was en ik hem vertelde dat ik mijn eerste boek aan hem zou opdragen, zag ik zijn ogen twinkelen. Dat was een mooi moment.

Wat vind jij het leukste aan een schoolbezoek en het ontmoeten van jonge lezers?

Ik vind het leuk om met jongeren in gesprek te gaan. Met ze te praten over verhalen, maar ook over andere, dagelijkse onderwerpen. Hun visie te horen. Zij inspireren mij en ik hoop dat ik hen kan inspireren. Al zijn het er maar een paar per groep.

Welk advies zou je jongeren willen geven die zelf graag willen schrijven?

Allereerst gewoon lekker beginnen. Verder is het belangrijk in jezelf te (blijven) geloven en door te zetten. Niemand schrijft jouw verhaal voor jou af, je moet het echt zelf doen. Loop je vast? Laat je verhaal even liggen en ga er bijvoorbeeld lekker op uit. Je zult zien dat je inspiratie opdoet en met hernieuwde energie verder eraan kunt werken.

Wat heeft bij jou goed geholpen als tiener om de liefde voor lezen aan te wakkeren?

Ik hield zelf helemaal niet van lezen! Dat kwam door de verplichte leeslijst op school. Daar stonden titels op die mij echt niet konden bekoren. Maar toen: mijn moeder had het boek Het verrotte leven van Floortje Bloem van Yvonne Keuls in de kast staan, en dat mocht ik lezen voor Nederlands. Het boek hield mij in zijn greep. Vanaf dat moment was ik om. Het is niet zo dat ik boeken verslond, maar ik kwam er wel achter dat lezen leuk is, zolang je maar het juiste boek in handen hebt. Dat is ook wat ik altijd zeg. En dat is per persoon verschillend.

Welke muziek is volgens jou perfect om bij te schrijven (of lezen) en waarom?

Het liefste schrijf ik in stilte. Muziek leidt mij af. Tenzij het instrumentaal is, maar dan moet ik de melodie niet kennen. Als ik eenmaal in mijn verhaal zit, kan ik achtergrondgeluiden wel hebben. Wat ik wel doe, is muziek luisteren om in sfeer van het verhaal te komen. De muziek die daar dan bij past, verschilt per boek.

Kun je leven van het schrijven, of doe je er nog iets naast?

Naast het schrijven werk ik 24 uur per week bij BMO Bedrijfsmakelaars in Twello. Ik ben daar medewerkster binnen- en buitendienst. Een afwisselende job dus! De combinatie van makelaardij, schrijven en lezingen geven is ontzettend leuk!

Kun je jezelf als auteur omschrijven in vijf woorden?

Creatief, daadkrachtig, vernieuwend, kritisch, empathisch.

Welke vraag zou jij graag beantwoorden tijdens een schoolbezoek en waarom?

Er is geen specifieke vraag die ik graag beantwoord tijdens een schoolbezoek. De vragen lopen altijd behoorlijk uiteen. Van 'Wat voor auto rijdt u?' tot 'Welk boek maakte u aan het huilen?'. Er worden soms vragen gesteld die ikzelf nooit zou bedenken en waar ik soms daadwerkelijk over na moet denken. Dat vind ik leuk!

Hoe zie jij de toekomst van het boek voor jongeren?

Er is genoeg aanbod, dus voor elke tiener zijn er boeken die bij zijn of haar leeswereld aansluiten. Ik denk dat het belangrijk is dat we het lezen blijven stimuleren. Niet door de verplichte boekenlijst, maar door de jongeren zelf te laten kiezen wat ze leuk vinden. Dat maakt het lezen al stuk plezieriger. Het 'moeten' gaat er dan gevoelsmatig wat meer vanaf. Naarmate ze ouder worden, schaaft hun keuze ook weer bij en ontdekken ze vanzelf nieuwe genres. Niet-lezers zijn er genoeg en die zullen er zeker blijven. Maar als ze dan een boek lezen, is het fijn als ze beseffen dat het niet per se stom en suf is. Daarnaast is het goed om er al jong mee te beginnen. Voorlezen als ouder, een boek cadeau geven aan je (klein)kind, een bibliotheekpas aanschaffen, et cetera.