Tien vragen aan Literatour-auteur Margje Woodrow
Dit interview is al eerder verschenen voor Literatour 2022
Margje Woodrow was jarenlang juf van groep 8. Tegenwoordig heeft ze haar handen vol aan het schrijven van spannende jeugdthrillers en aan het geven van lezingen en workshops op middelbare scholen. In 2019 schreef ze het verhaal 'Exposure' voor 3PAK, het Boekenweekgeschenk voor Jongeren, gekoppeld aan de Literatour. Met Fake trip won ze de Prijs van de Jonge Jury 2021.
Hoe was het om de Prijs van de Jonge Jury te winnen?
De Jonge Jury winnen voelde fantastisch. Waarom? Omdat het de jongeren zijn die bepalen dat jouw boek de prijs verdient en niet een jury die bestaat uit volwassenen. Ik vind het belangrijk dat jongeren plezier beleven aan mijn boeken, daarom betrek ik ze graag bij het maken van de verhalen. Waar willen ze over lezen? In welke setting speelt het verhaal zich af? Hun input en feedback is zó waardevol. Als ik iets heb geleerd uit de jaren dat ik leerkracht was, dan is het wel hóe belangrijk het is om in te spelen op interesses en de belevingswereld van jongeren. Het is misschien gek om "hardop" te zeggen, maar ik geloof dat ik dit in mijn jeugdthrillers goed doe. En daarom dus met de prijs werd beloond. Heel cool.
Hoe voelde het toen je debuut uitkwam?
Ik vond het spannend, maar ook hartstikke leuk. Opeens lag Examendeal in winkels en kon het online worden besteld. Dat is echt bijzonder om mee te maken. Wat ik een beetje moeilijk vond aan schrijver zijn is dat je alleen werkt. Ik was natuurlijk gewend om enthousiast in een onderwijsteam te werken. Samen aan iets werken vind ik leuk, geeft me een tevreden gevoel. Daarom ben ik blij dat mijn zoon Micky sinds Verwoest mijn schrijfcompagnon is. Het is ook een feestje om met Uitgeverij De Fontein samen te werken.
Welk genre zou je nog graag willen schrijven naast thrillers?
Oeh, voorlopig vind ik het erg fijn om jeugdthrillers te schrijven. Ook omdat ik op die manier jongeren op scholen ontmoet. Deze combi is voor mij super. Maar ik snap dat je een antwoord wil, dus … ik kies dan voor fantasy. Afgelopen jaar schreef ik een verhaal voor de game Assassin’s Creed. Heel anders dan wat ik normaal schrijf, maar ik vond het verrassend leuk, avontuurlijk en het smaakt naar meer.
Wanneer wist je dat je schrijver wilde worden?
In mijn geval was het geen meisjesdroom, zoals ik wel vaker hoor. Ik had mijn droombaan al waarin ik trouwens wel al veel met leesplezier bezig was. Mijn groep achters mochten lezen wat ze maar wilden en ik zorgde echt voor een motiverende leesomgeving. Het ging mij vooral om de beleving en het maken van meters en niet om het checken of ze de diepere lagen of de structuur van een verhaal wel konden benoemen. Anyway, ik vertelde mijn leerlingen ook graag smeuïge verhaaltjes over wat mijn vrienden en ik op de middelbare school allemaal uitspookten. Daar smulden ze van. Toen mijn zoon Micky de eerste drie jaar van zijn leven veel operaties nodig had en ik dus bij hem in het ziekenhuis was, begon ik deze verhaaltjes op te schrijven. Toen werd ik verliefd op het schrijven en wilde ik er alles over leren.
Wat zou je nog graag willen bereiken?
Jeetje, ik heb nog veel plannen en wensen. Een boekverfilming lijkt me heel gaaf. Ik ben benieuwd hoe anderen mijn verhaal in beelden omzetten. Welke scènes pikken ze eruit en waarom? Maar eigenlijk hoop ik vooral zo door te blijven gaan. Soms is het doorbijten, incasseren, maar veel vaker brengt het plezier en geeft het veel voldoening om spannende verhalen voor jongeren te maken.
'Ik ben benieuwd hoe anderen mijn verhaal in beelden omzetten. Welke scènes pikken ze eruit en waarom?'
Wat las je zelf graag als tiener?
Ik las de boeken van Jan Terlouw, Anke De Vries en Evert Hartman heel graag. Maar ik ben op de middelbare school ook een tijdje gestopt met lezen. Ik vond niet de juiste boeken en ik koos liever voor sport, leuke dingen doen met vrienden, feestjes en films kijken. Maar ik weet wel dat het rond mijn zeventiende weer werd aangewakkerd. Door mijn docent Nederlands, hij las vaak voor in de klas en door bijvoorbeeld het boek Animal Farm dat ik voor Engels las. (Oké, ik deed alsof ik in het Engels las, maar haalde bij de bibliotheek de Nederlandse vertaling.)
Wat vind jij het leukste aan een schoolbezoek en het ontmoeten van jonge lezers?
Het gesprek aangaan met jongeren. Praten over onderwerpen die in mijn jeugdthrillers voorkomen. Hoe denken zij erover? Welke keuze zouden zij maken? Ook vind ik het erg leuk om te brainstormen over scènes van de jeugdthriller die ik op dat moment aan het schrijven ben. Hun input verwerk ik dan heel graag. Een minidetail, maar zeker niet het belangrijkste is dat ik het heerlijk vind om op de heen-en-terugweg in mijn auto naar podcasts te luisteren. Of naar de NieuwsBV. Daarom vind ik het niet erg om bijvoorbeeld van Brabant naar Friesland te rijden en weer terug. Van verhalen, in welke vorm dan ook, krijg ik geen genoeg.
Welke vraag zou jij graag beantwoorden tijdens een schoolbezoek en waarom?
Het maakt mij niet uit welke vragen ik krijg, als er maar vragen komen. Dan weet ik dat ze horen wat ze willen horen. Misschien is het niet heel interessant dat ik schoenmaat 37 heb, maar het is wel interessant om het vervolgens over een daderprofiel en achtergelaten sporen te hebben.
Wat heeft bij jou goed geholpen als tiener om de liefde voor lezen aan te wakkeren?
Mijn docent Nederlands, meneer Muller. Maar ook door het gewoon te doen. De hobbel was voor mij groot om aan een boek te beginnen. Om de focus en de rust te vinden. Maar als ik eenmaal aan het lezen was, dan kon ik mezelf ook echt verliezen in een verhaal. Soms vond ik troost in een verhaal, of (h)erkenning, humor, sensatie, spanning, ontspanning, een tone of voice die me aansprak en ik leerde (op dat moment niet bewust) de dingen vanuit verschillende kanten te bekijken.
Voor mijn oma haalde ik wekelijks een stapel boeken bij de bibliotheek. Ze was slechtziend en dus moest ik op de 'grote letter'-afdeling zijn. Het liefst las ze romans en detectives. Om goede keuzes voor haar te maken, las ik de flapteksten. Die maakten mij weer nieuwsgierig.
Hoe zie jij de toekomst van het boek voor jongeren?
Kijk, het is een gegeven dat jongeren minder lezen. Dit veroordelen heeft geen enkele zin. Werkt alleen maar averechts. Erover klagen ook. Op scholen waar een positieve vibe hangt rondom lezen zie ik meer enthousiasme bij jongeren om te lezen. De mediathecarissen en docenten omarmen álle boeken (literair en niet-literair) en leggen niet de nadruk op verwerkingsopdrachten gekoppeld aan de gelezen boeken. Het draait daar meer om de beleving. Het proeven van verschillende genres.
Ik geloof er echt in dat het begint met leesplezier. En natuurlijk, degenen die roepen dat niet alles maar plezierig of leuk moet zijn … klopt, maar jongeren krijgen op school veel vakken waar ze zichzelf in vast moeten bijten, waar ze moeite voor moeten doen, dus laat lezen nu eens een "fijne" en "leuke" bezigheid zijn. Laat ze vooral zelf kiezen wat ze willen lezen. Is het niet literair genoeg? So be it … Komt echt wel als ze enthousiaster worden om in boeken te duiken.
Worden de films die ze kijken ook zo onder de loep gelegd? Nee toch?
Zie ik de toekomst van het boek voor jongeren positief? Ja, maar dan moeten we stoppen met zuchten en steunen en aan 'pay it forward' gaan doen. Inspireer elkaar (nog meer) met voorbeelden uit de praktijk die werken. Welke activiteiten, projecten, leesomgevingen maken het verschil? Waarom? Hoe?
Boekentips van Margje
