Tien vragen aan Literatour-auteur Nydia van Voorthuizen

In 2018 waren Marie Lotte Hagen en Nydia van Voorthuizen huisgenoten in Amsterdam. Ergens die zomer kwam Marie Lotte woest Nydia’s kamer instormen: er stond een boek in de bestsellerlijst dat vol stond met seksistische boodschappen. Dingen zoals: een compliment van een vent is alles wat een vrouw wil in het leven! Of: bedek je vetrollen! Ze besloten samen een feministisch tegengeluid te schrijven: DAMN, HONEY. Dat boekje groeide al snel uit tot meer. Ondertussen hebben ze nog vijf boeken geschreven, staan ze in het theater en maken ze een wekelijkse podcast over shit waar je als vrouw mee moet dealen.

Foto: © Tatjana Almuli

Wanneer schreef jij je eerste verhaal en waar ging het over?

Of het echt mijn eerste verhaal was weet ik niet meer, maar ik herinner me wel dat ik op de basisschool een vrij dramatische versie van mijn eigen geboorte had opgeschreven. Thuis wees mijn moeder mij er fijntjes op dat er bijvoorbeeld heel geen ambulance aan te pas was gekomen. Blijkbaar had ik rond m’n achtste een enorm gevoel voor groots en meeslepend schrijven.

Wat is je mooiste jeugdherinnering als het om lezen gaat?

Ik verslond boeken. Elke week ging ik met m’n vader naar de bieb om een hele stapel te lenen. Het scheelde niet veel of ik had de jeugdafdeling uitgespeeld. Als ik terugdenk aan m’n jeugd zie ik mezelf dan ook vooral lezend voor me. Urenlang lag ik voor de kachel met een boek en als ik even naar de wc moest, liep ik al lezend die kant op.

Sprak je vroeger wel eens met vrienden over boeken en waarom wel of niet?

Jazeker! Ik heb heel wat leestips uitgewisseld. We gingen ook vaak samen naar de bibliotheek om een nieuwe stapel boeken te halen. Altijd balen als je dan hetzelfde boek wilde lenen, maar er maar één exemplaar was.

Wanneer schrijf je het liefst?

Als we inspiratie hebben. Niets zo vervelend als naar een knipperende cursor staren terwijl je niet zo goed weet waar te beginnen. Als dat beginnetje er eenmaal is en we zitten erin, dan maakt het tijdstip niets uit en zijn we zo drie uur verder.

Kun je jezelf als auteur omschrijven in vijf woorden?

Activistisch, toegankelijk, met humor en zelfspot en zet hopelijk aan tot denken (dat zijn twaalf woorden, maar fuck it!)

Wat vind jij het leukste aan een schoolbezoek en het ontmoeten van jonge lezers?

Als je een boek schrijft zit je dat – in ons geval – met z’n tweeën te doen, ergens in een kamertje achter een laptop. Best wel saai eigenlijk. Tijdens schoolbezoeken gebeurt er van alles. Mensen hebben meningen en gaan het gesprek aan. Soms zijn we het eens, soms helemaal niet. We horen allerlei ervaringen en verhalen, leren nieuwe dingen. Misschien zijn schoolbezoeken wel het leukste van ons hele werk!

Welk advies zou je jongeren willen geven die zelf graag willen schrijven?

Gewoon beginnen! Ga niet zitten wachten tot er iemand vraagt of je wat wil schrijven. Laat je ook niet tegenhouden door gedachten als: ik ben niet goed genoeg, wat ga ik nou schrijven dat iets toevoegt aan deze wereld, dit of dat is al zo vaak beschreven. Doe het! En verder lekker veel lezen, kijken, luisteren om inspiratie op te doen.

Welke leestip zou je jongeren willen geven die niet graag lezen?

Lees zo min mogelijk tegen je zin in. Jongeren moeten veel verplicht lezen. Voor je lijst op school, of omdat je moet leren voor een toets en daar nu eenmaal een boek bij komt kijken. Als je al de hele tijd gedwongen aan het lezen bent en dat niet per se leuk vindt, waarom zou je dan nog in je vrije tijd gaan zitten lezen? Nou, omdat het dus wel degelijk heel leuk kan zijn! Maar dan moet je wel iets kiezen dat bij je past. Een onderwerp, een genre, een bepaalde stijl. Wil je lezen om te lachen, om meegezogen te worden in een spannend verhaal? Wil je iets leren? Wil je meer weten over een bepaalde ervaring? Dun of dik, comics of chicklit. Young Adult, Nederlands, Engels, meesterwerken of juist wat mensen als 'flutromannetjes' bestempelen; er is geen goed of slecht. Uit elk boek kun je iets meenemen of opsteken. Daarvoor hoeft het echt niet meteen hoogstaande literatuur te zijn.

Wat heeft bij jou goed geholpen als tiener om de liefde voor lezen aan te wakkeren?

Dat mijn ouders ook van lezen hielden. Ze namen mijn zus en mij mee naar de bibliotheek en tijdens de Kinderboekenweek mochten we altijd een boek uitkiezen in de boekhandel, als cadeau. Dat vond ik geweldig! Eenmaal aan het lezen ben ik er nooit meer mee gestopt. Het was ook nooit een verplichting thuis of iets wat opgedrongen werd, ik deed het gewoon omdat ik het zo leuk vond.

Hoe zie jij de toekomst van het boek voor jongeren?

We hopen dat er nog veel en veel meer boeken voor jongeren komen, geschreven door nog meer verschillende soorten mensen, vanuit nog meer verschillende perspectieven. Zo kan iedereen zichzelf herkennen in wat er op boekenplanken te vinden is.