Tien vragen aan Literatour-auteur Philip Huff

Philip Huff is schrijver, dichter en regisseur. In 2009 debuteerde hij met Dagen van gras, drie jaar later gevolgd door het verfilmde Niemand in de stad. In zijn meest recente, bejubelde roman Wat je van bloed weet schrijft hij over het trauma van mishandeling.

Foto: © Daniel Cohen

Wanneer schreef jij je eerste verhaal en waar ging het over?

Mijn eerste verhaal dat werd gepubliceerd schreef ik in eind 2007, toen ik studeerde. Het ging over wakker worden in het weekend in mijn ouderlijk huis. Vijftien jaar later werd het verhaal het openingshoofdstuk van Wat je van bloed weet.

Wat is je mooiste jeugdherinnering als het om lezen gaat?

De bibliotheek in het dorp. Eindeloze rijen boeken. Stilte. En elke keer weer een nieuwe, betoverende titel. Ik liep met vijf boeken tegelijkertijd naar buiten en een week later weer naar binnen.

Sprak je vroeger wel eens met vrienden over boeken en waarom wel of niet?

Jawel, om te kijken welke boeken geschikt zijn. Je kent je vrienden, je weet wat ze goed vinden, en je vrienden kennen jou, zij weten wat jij waarschijnlijk mooi vindt. Zo tipte mijn vriend Willem ooit Nescio.

Wanneer schrijf je het liefst?

Elke ochtend, dan heb ik het maar gehad en de rest van de dag vrij.

Wat vind jij het leukste aan een schoolbezoek en het ontmoeten van jonge lezers?

Jongeren zijn aandachtige lezers en niet bang om het boek te bespreken vanuit hun eigen leven.

Welk advies zou je jongeren willen geven die zelf graag willen schrijven?

Schrijf een kortverhaal. En nog een. En nog een. Net zolang tot je denkt: dit is goed. En stuur het dan op naar een literair tijdschrift.

Welke leestip zou je jongeren willen geven die niet graag lezen?

Niet van lezen houden is net als niet van eten houden. Er is altijd wel iets wat je bevalt. Daarna is het misschien het meer zoals sporten, of muziek maken, of gamen: hoe meer je het doet, hoe beter je wordt, hoe leuker het wordt.

Wat heeft bij jou goed geholpen als tiener om de liefde voor lezen aan te wakkeren?

Ik had een docent die ons zelf literaire romans liet ontdekken. Bepaalde titels verplichten werkt averechts. Je kunt beter zeggen: uit deze poel literaire boeken mag je lezen wat je wil.

Hoe zie jij de toekomst van het boek voor jongeren?

Ik zie die toekomst zonnig in: jongeren hebben tegenwoordig Young Adult-boeken maar daarnaast natuurlijk ook gewoon alle 'volwassen' boeken, en ik leg graag de nadruk op het 'adult' bij Young Adult. Dat deed ik als tiener al en nu als oude dertiger nog.