Meer dan 6,1 miljoen beoordelingen en recensies Organiseer de boeken die je wilt lezen of gelezen hebt Het laatste boekennieuws Word gratis lid
×
Lezersrecensie

Mysterie dat abrupt niet opgelost wordt

24601 17 juni 2024
Stadjes als Dunkelblum vind je overal. Mij deed Dunkelblum enorm denken aan de West-Vlaamse dorpjes en stadjes achter de IJzer, waar al mijn (over)grootouders hun hele leven hebben gewoond. De uitgesproken personages, de onderlinge interacties, de geheimen waar iedereen de helft van kent en “netjes” over zwijgt… In die zin vond ik ’Dunkelblum zwijgt’ een hele leuke ervaring: het voelde net als thuiskomen bij mijn roots!

Ik lees bij velen dat ze het boek pas op het einde interessant begonnen te vinden. Bij mij was dat net omgekeerd. Ik hield wel van de sinistere puzzel die van bij het begin langzaam, héél langzaam, gelegd werd. De vele personages vond ik niet storend, omdat ze van bij het begin zeer duidelijk en soms karikaturaal beschreven worden. Vanaf het moment dat een personage geïntroduceerd wordt, gaat het ook meteen léven. Daardoor had ik niet het gevoel dat dit storend was.

En dan plots… Kom je in de laatste 10% van het boek en verandert de toon. Weg geheimzinnige sfeer: Dunkelblum wordt plots een mediafenomeen, en de mysterieuze gebeurtenissen blijken helemaal geen verband met elkaar te houden en zelfs niet eens zo interessant te zijn. Vanaf het tv-interview met Alois Ferbenz ben ik wat afgehaakt. (Het interview leek mij overigens vrij onrealistisch: waarom zou een vrij intelligente oude man, die zijn hele leven de schijn heeft opgehouden naar de buitenwereld, plots zo openhartig zijn verhaal vertellen aan een vreemd meisje? En huilen om Hitlers blauwe ogen en mooie handen… Dat is nu toch wel wat overdreven, nee?)

Nu, ik begrijp wel dat de schrijfster met deze verandering in stijl waarschijnlijk heeft willen duidelijk maken hoe de tijden plots veranderden na de val van het IJzeren Gordijn. Kleine dorpjes waar iedereen iedereen kent verdwijnen steeds meer, oude geheimen verstoffen omdat de ingewijden oud worden en sterven, de maatschappij verandert steeds… Dat idee snap ik wel. Maar dan vind ik het jammer dat je als lezer verlekkerd wordt met 450 pagina’s mysterie en goed uitgewerkte personages, en dat het dan op het einde is van: ‘LOL never mind, here comes a new era!’ In de geschiedenis zijn veranderingen soms wel zo bruusk gegaan, dat weet ik… Maar ik lees nu eenmaal geen boek om te zien wat ik elke dag om me heen al zie :)

Reageer op deze recensie

Meer recensies van 24601

Gesponsord

Het waargebeurde oorlogsverhaal van een Joodse kleermakersfamilie. Een nieuw spraakmakend boek van Frank Krake. Schrijf je nu in voor de Hebban Leesclub.